Bez powietrza

Podłoża wtórne są podłożami, które posiadają już na sobie powłoki wykończeniowe/finiszowe takie jak: malowania, gładzie, tynki ozdobne.
Pamiętajmy, że właściwie przygotowane podłoże pozwala nam uniknąć takich problemów jak: spękania, odspajanie się masy, czy problemów z aplikacją kolejnych warstw wykończeniowych. O ile przy pracy na podłożach nowo wykonanych pracujemy na materiale o stałych wartościach, czyli znamy twardości i nasiąkliwość materiałów, tak na podłożach wtórnych musimy sprawdzić charakterystykę i określić parametry, które pozwolą nam podjąć decyzję co do dalszego kierunku prac. 

Test na chłonność – najprostszym sposobem, aby sprawdzić chłonności podłoża jest zmoczenie go. W tym celu możemy użyć gąbki lub pędzelka. Przykładamy zamoczone narzędzie lekko wyciskając wodę. Jeśli woda zostanie szybko wchłonięta, mamy podłoże chłonne, gdy woda pozostanie na powierzchni lub spłynie, nasze podłoże ma obniżoną chłonności. Test ten pomoże nam dobrać odpowiedni produkt do regulacji chłonności. W przypadku pracy na masie zmniejszenie chłonności pozwoli nam wydłużyć czas obróbki ściany. Najprostszym produktem obniżającym chłonność jest grunt wodny.

Test na przyczepność – pierwszym sprawdzianem jaki wykonujemy oceniając przyczepność jest przetarcie ręką w kilku miejscach przygotowywanej powierzchni. Jeśli na naszych dłoniach pozostaną ślady po pylącej powierzchni to usuwamy luźny pył i gruntujemy podłoże. Jeśli nasza powierzchnia nie jest pyląca, jest stabilna, ale niestety nie wiemy czy wierzchnia warstwa jest dobrze związana z podłożem to powinniśmy wykonać jeszcze jeden sprawdzian.
Test na przyczepność 2 – pozwoli nam sprawdzić nośność warstwy, na której chcemy wykonać nasze prace. W celu sprawdzenia wykonujemy nożykiem nacięcia w kratownicę, w postaci linii przecinających się prostopadle, w odstępach co około 5 mm. Następnie przyklejamy taśmę malarską i zrywamy ją po chwili gwałtownym ruchem. Jeśli większość powłoki zostanie na taśmie, to przystępujemy do skrobania/usunięcia starej powłoki. Po usunięciu niestabilnych powłok, wyczyszczone powierzchnie należy zagruntować według zaleceń producenta gruntu.

Po tym jak nasze podłoże przeszło testy lub zostało przygotowane i wyrównaliśmy chłonności, możemy  przejść do etapu reperacji oraz uzupełnienia ubytków. Prace te wykonujemy za pomocą gipsu startowego, szpachlowego lub tynku, w zależności od głębokości i rozmiarów ubytków. Spękania powiększamy nożykiem i uzupełniamy masą szpachlową, możemy również zatopić taśmę flizelinową, która dodatkowo zazbroi nasze poprawki. W przypadku, gdy spękania pokrywają większą część powierzchni warto jest rozważyć wykonanie tapety flizelinowej, która wzmocni i zakryje nasze spękania. Tapetę można zamontować za pomocą kleju (nie jest wtedy zalecane szpachlowanie) lub zatopić ją w masie. Prace te wykonujemy podobnie jak zatapianie pasków taśmy flizelinowej. Aplikujemy masę na ścianę, następnie układamy bryty fizeliny, jednocześnie dociskając blachą tak, aby przez włókna przechodziła część masy. W razie potrzeby możemy dołożyć masy na wierzchnią część fizeliny. Na tak przygotowaną powierzchnię możemy aplikować warstwy finiszowe gładzi.

W obiektach, które wymagają renowacji najczęściej spotykamy kilka rodzajów podłoży, przy których musimy wykonać różne zakresy prac.